Les coings et le soleil ont jauni
Les étoiles sont plus brillantes
Et la lune est déjà plus froide.
La mer d’automne gémit après un amour perdu
Quand elle se retire battant le rivage.
Déborde du fond de moi le regret de l’été passé
Comme du papier déborde l’encre.
1992
Traduit par Y.Avunç
YAZSONU
Ayvalar ve güneş sarardı
Yıldızlar daha parlak
Ve ay daha soğuk şimdiden.
Güz denizi yutkunuyor
Ardı sıra yitik bir aşkın
Kıyıya çarpıp geriye çekilirken.
Kâğıttan taşan mürekkep gibi
Taşıyor içimden
Özlemi geçmiş yazın.
Büyükada-Ekim 1992
